نگاه تربیتی به روابط عاطفی زوجین در آموزه های دینی

هدف مقاله تبیین نگاه تربیتی به روابط عاطفی همسران در آموزه­های دینی و روش پژوهش حاضر، توصیفی- تحلیلی می­باشد. بر این اساس، برخی از آموزه­های دینی در قلمرو توانمندی­های زوجین در زمینه روابط عاطفی آنان، توصیف محتوایی شده و آثار تربیتی روابط عاطفی موثر بین همسران بررسی گردیده است. نتیجه بررسی­ها گویای آن است که از جمله مهم ترین توانمندی­های عاطفی همسران در سطح شناختی و نگرشی، مثبت نگری و حسن ظن و داشتن نگرشی نعمتی به وجود همسر است و در سطح رفتاری و عملکردی، برخورد محبت آمیز با همسر و داشتن رابطه زناشوئی مناسب و لذت بخش می­باشد. توانمندی های عاطفی ذکر شده در صورت شکوفا شدن می­توانند تأثیرات عمیقی بر روابط عاطفی همسران داشته و در نتیجه آثار تربیتی مثبتی از جمله خوش اخلاقی، قدرت کنترل خشم، پرهیز از مراء و جدال و تقویت رابطه با خدا و عشق به پروردگار را بر هر یک از آن­ها، بر جای بگذارد.